Το πρόσφατο περιστατικό ατυχήματος που σημειώθηκε σε χώρο ψυχαγωγίας παιδιών, που είχε ως αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό αριθμού παιδιών, προβληματίζει έντονα την Επίτροπο Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού, το Γραφείο της οποίας μελετά την υφιστάμενη νομοθεσία και διερευνά την ύπαρξη προγραμμάτων πρόληψης σε συνάρτηση με τις πρόνοιες της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού και τις απορρέουσες υποχρεώσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Σε παγκόσμιο επίπεδο κάθε χρόνο εκατομμύρια παιδιά χάνουν τη ζωή τους από αιτίες που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει ότι, το έτος 2002 περίπου 875,000 παιδιά έχασαν τη ζωή τους ως αποτέλεσμα τραυματισμού τους. Οι τραυματισμοί, σύμφωνα με τη Unicef, αποτελούν μία από τις βασικότερες αιτίες θανάτου παιδιών. Είναι συγκλονιστικό το συμπέρασμα ότι, σε μεγάλο βαθμό, οι τραυματισμοί αυτοί είναι προβλέψιμοι και επομένως μπορούσαν να είχαν αποτραπεί. Οι τραυματισμοί παιδιών πρέπει να λαμβάνονται πολύ σοβαρά υπόψη, να καταγράφονται και τα στοιχεία να τυγχάνουν επεξεργασίας. Η πολιτεία δεν μπορεί να εφησυχάζει υιοθετώντας την αντίληψη ότι τα ατυχήματα δεν θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Έχουμε υποχρέωση, ως κράτος, να επενδύσουμε περισσότερο στον τομέα της πρόληψης αν θέλουμε να μειώσουμε τους κινδύνους που διατρέχουν τα παιδιά, να βελτιώσουμε την ποιότητα της ζωής τους και, κατ΄ επέκταση, να περιορίσουμε τον αριθμό των παιδιών που αναγκάζονται να ζήσουν την υπόλοιπη ζωή τους με τις συνέπειες ενός ατυχήματος.

Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού υπογραμμίζει την υποχρέωση του κράτους για προστασία των παιδιών και παροχή σε αυτά κατάλληλης στήριξης και υπηρεσιών καθώς και διασφάλιση, στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, της επιβίωσης και ανάπτυξης τους, πρόνοιες που ενσωματώνονται στην αρχή της διασφάλισης του καλύτερου συμφέροντος του παιδιού. Η Σύμβαση στηρίζει τη θέση ότι τα παιδιά έχουν δικαίωμα στο ψηλότερο επιτεύξιμο επίπεδο υγείας και δικαίωμα σε ασφαλές περιβάλλον, ελεύθερο από τραυματισμούς και βία.

Η εθνική μας νομοθεσία χειρίζεται την ασφάλεια των χώρων ψυχαγωγίας παιδιών σε ένα γενικό πλαίσιο ρύθμισης της ασφάλειας στους χώρους εργασίας. Εντοπίζεται μεγάλο κενό καθόσον αφορά την ύπαρξη εξειδικευμένης νομοθεσίας η οποία να ρυθμίζει το θέμα μέσα από μια σφαιρική αντιμετώπιση που να εστιάζεται στο αντικείμενο παιδί, με γνώμονα τις πρόνοιες της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού και τις αρχές που διασφαλίζονται από αυτή. Τέτοια νομοθεσία θα πρέπει να ρυθμίζει θέματα ασφάλειας των χώρων όπου ψυχαγωγούνται παιδιά, ασφάλειας των παιγνιδιών ψυχαγωγίας, ικανοποιητικής επίβλεψης (αριθμού επιτηρητών, κατάρτισης της κ.λ.π.), αριθμού παιδιών τη δεδομένη στιγμή για κάθε παιγνίδι, προληπτικά μέτρα, προγράμματα, συντονιστικό φορέα και πολλά άλλα. Τέτοια σοβαρά θέματα που αφορούν τα παιδιά μας δεν μπορούν να αποτελούν μέρος συνεπαγόμενης ρύθμισης με άλλο βασικό αντικείμενο.

Τέλος, η Επίτροπος τονίζει με έμφαση την υποχρέωση όλων μας να προστατεύσουμε τα παιδιά από τραυματισμούς και βία γιατί τα παιδιά ζουν σ΄ ένα κόσμο φτιαγμένο για ενήλικες και δεν είναι πάντοτε σε θέση να εκτιμήσουν τους ενδεχόμενους κινδύνους διαφόρων καταστάσεων. Και δεν επιτρέπεται σε καμία περίπτωση να επιρρίπτουμε ευθύνες στα ίδια τα παιδιά γιατί έχουν υποστεί τραυματισμό σε χώρους που έπρεπε να ρυθμίζονται και να ελέγχονται από τους ενήλικες. Είναι υποχρέωση όλων μας να διασφαλίσουμε το δικαίωμα των παιδιών στην υγεία και το δικαίωμα τους να ζουν σε ασφαλές περιβάλλον.


24 Ιουνίου 2008