Ι. ΕΙΣΑΓΩΓΗ· Η Επίτροπος είχε κληθεί να τοποθετηθεί πάνω στο θέμα της προστασίας των παιδιών από το διαδίκτυο σε συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Παιδείας ημερομηνίας 20/4/2011 με θέμα «Οι κίνδυνοι του διαδικτύου από μαθητές και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν». Η εν λόγω Επιτροπή ζήτησε από την Επίτροπο να παρακολουθεί τις δράσεις που αναπτύσσονται στην Κύπρο και τα μέτρα που λαμβάνονται από την Κυβέρνηση γύρω από το θέμα και να ενημερώνει την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Παιδείας.
· Ανάγκη για χάραξη εθνικής στρατηγικής για το θέμα: Σήμερα στα περισσότερα σπίτια και σε όλα ανεξαιρέτως τα σχολεία υπάρχει ένας τουλάχιστο ηλεκτρονικός υπολογιστής, μέσω του οποίου τα παιδιά έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο, πολύ συχνά μη ελεγχόμενη. Περιστατικά παρενόχλησης παιδιών μέσω του διαδικτύου μέσα στο 2010 αλλά και πληροφόρηση που έλαβε πρόσφατα το Γραφείο της Επιτρόπου για περιστατικά διαδικτυακού εκφοβισμού (cyber-bullying)
· Απόφαση της Κυβέρνησης για πολύ-Υπουργική συνάντηση, για εξέταση του θέματος, στην οποία η Επίτροπος κλήθηκε να δώσει τις απόψεις της. Η Επίτροπος ζήτησε όπως αντιμετωπισθεί το θέμα της βίας ενάντια στα παιδιά εντός και εκτός οικογένειας με στόχο τη χάραξη Εθνικής Στρατηγικής και Εθνικού Σχεδίου Δράσης. Στην εν λόγω συνάντηση αποφασίστηκε η σύσταση διυπηρεσιακής επιτροπής για εξέταση του θέματος στο οποίο θα περιλαμβάνεται και το θέμα της προστασίας των παιδιών στο διαδίκτυο.
· Διαδίκτυο: εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο για τα παιδιά → πληροφόρηση, γνώση, δυνατότητες επικοινωνίας, ψυχαγωγία, ευκαιρίες πολιτιστικής και δραστηριοποίησης, ευκαιρίες ενεργούς συμμετοχής και ελεύθερης έκφρασης απόψεων.
Ωστόσο: χαοτική δομή, μαζικότητα, ευκολία πρόσβασης, ανωνυμία → πρόσφορο έδαφος για την οργάνωση και πραγματοποίηση παράνομων δραστηριοτήτων που θέτουν τα παιδιά σε κίνδυνο
[Ομοιότητες με μια μεγαλούπολη: τα παιδιά μπορούν να μάθουν πολλά, να μαζέψουν πολύτιμες εμπειρίες, να διασκεδάσουν, να κοινωνικοποιηθούν, αλλά διατρέχουν επίσης πιθανούς κινδύνους. Δε θα αφήναμε ποτέ ένα παιδί να περιπλανηθεί σε μια μεγαλούπολη που δε γνωρίζει καλά, χωρίς προστασία, χάρτη της πόλης και πληροφόρηση για το ποιοι μπορούν να το βοηθήσουν σε ώρα κινδύνου.]
Παρά τους υπαρκτούς κινδύνους δε θα πρέπει ποτέ να εκφράζονται υπερβολές ως προς τη χρήση του διαδικτύου δίνοντας έμφαση μόνο στις αρνητικές πτυχές και τους πιθανούς κινδύνους για την ασφάλεια των παιδιών. Η πολιτεία θα πρέπει να στοχεύσει στην υπεύθυνη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού, καθώς και στην εκπόνηση προγραμμάτων ψηφιακού εγγραμματισμού (media literacy), ούτως ώστε να αποφευχθεί η καλλιέργεια παραπληροφόρησης και αχρείαστης φοβίας για το διαδίκτυο.
ΙΙ. ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ:
· Ευρωπαϊκή διαδικτυακή έρευνα «Risks and safety on the internet. The perspective of European children» που διεξήχθη από το London School of Economics and Political Science και συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση (δημοσίευση στα κυπριακά ΜΜΕ στις 17 Ιανουαρίου 2011)
Η έρευνα διεξήχθη με δείγμα 25.000 ατόμων από 25 χώρες, μεταξύ των οποίων η Κύπρος και η Τουρκία.
Ευρήματα έρευνας:
Πιθανοί κίνδυνοι για τα παιδιά κατά τη χρήση του διαδικτύου:
1. Δημοσίευση προσωπικών στοιχείων
2. Παρακολούθηση πορνογραφικού υλικού
3. Παρακολούθηση βίαιου ή ρατσιστικού υλικού
4. Σεξουαλική παρενόχληση και εκφοβιστική συμπεριφορά (Cyber bullying)
5. Λήψη σεξουαλικών μηνυμάτων
6. Συνάντηση με φίλους από το Διαδίκτυο
7. Έκθεση σε ακατάλληλο διαφημιστικό υλικό
8. Εθισμός – Εξάρτηση
9. Παράνομος τζόγος
Αποτελέσματα - Παιδιά και διαδίκτυο:
- 12% παιδιών: ενοχλήθηκαν από όσα αντιμετωπίζουν κατά την πλοήγησή τους στο διαδίκτυο
- 5% παιδιών: αντιμετώπισαν εκφοβισμό στο διαδίκτυο (cyber-bullying)
- 23% παιδιών: είδαν ερωτικές ή πορνογραφικές εικόνες από το διαδίκτυο
- 30% παιδιών: συνάντησαν διά ζώσης αγνώστους που «γνώρισαν» μέσα από το διαδίκτυο (ποσοστό 46% των εφήβων ηλικίας 15-16 ετών)
- Πάνω από 70% παιδιών: διατηρούν προσωπικό προφίλ σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης (Facebook, Twitter, Hi-5)
Αποτελέσματα - Γονείς και διαδίκτυο:
- Περίπου 70% γονέων: συζητούν με τα παιδιά τους σχετικά με την επαφή τους με το διαδίκτυο
- Πάνω από 50% γονέων: δίνουν πρακτικές συμβουλές και υποστήριξη στα παιδιά
- 28% γονέων: είναι ενήμεροι για χρήση φίλτρου ή κλείδωμα ορισμένων ιστοσελίδων
- 24% γονέων: παρακολουθούν τις ιστοσελίδες που επισκέπτονται τα παιδιά τους
- Ελλιπής ενημέρωση γονέων και παιδιών για την ασφαλή χρήση του διαδικτύου
- Άγνοια παιδιών και γονέων για τεχνικά εργαλεία προφύλαξης, όπως φίλτρα, κουμπιά καταγγελιών, κλείδωμα ιστοσελίδων
- Ανάγκη για ενημέρωση γονέων και παιδιών για την ασφαλή χρήση του διαδικτύου
- Συστάσεις στη βιομηχανία για δημιουργία περισσότερων εργαλείων προφύλαξης και ενημέρωση γονέων και παιδιών
- Ανάγκη για στοχοθέτηση των πόρων και καθοδήγηση για την ασφάλεια των μικρότερων παιδιών
- Ανάγκη για δημιουργία περισσότερου θετικού διαδικτυακού περιεχομένου για παιδιά
- Ενθάρρυνση και ενδυνάμωση των παιδιών, ώστε να είναι σε θέση να προφυλάσσουν και τα ίδια τον εαυτό τους
- Ανάγκη για εκπαίδευση των νεαρών ατόμων που έχουν ελλείψεις σε ψηφιακές δεξιότητες/παροχή υποστήριξης για διεύρυνση των δεξιοτήτων τους
· Εργασία που παρουσιάστηκε στη διάρκεια του 13ου Παγκύπριου Παιδιατρικού Συνεδρίου (Λεμεσός, 20 – 21 Νοεμβρίου 2010):
Έρευνα για το διαδίκτυο ανάμεσα σε εφήβους 14 – 16 ετών: γύρω στο 3% των παιδιών είναι εθισμένα στο διαδίκτυο και περίπου 27% είναι πολύ κοντά στον εθισμό. Πολύ αυξημένες συνολικές ψυχοκοινωνικές, συναισθηματικές δυσκολίες και υπερκινητικότητα για παιδιά που έχουν εθιστεί στο διαδίκτυο.
III. ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΟΗΕ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ:
Άρθρα για την υποχρέωση του Κράτους να προστατεύει το παιδί από οποιαδήποτε μορφή βίας, κινδύνου, εκμετάλλευσης
Άρθρο 19
Τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαµβάνουν όλα τα κατάλληλα νοµοθετικά, διοικητικά, κοινωνικά και εκπαιδευτικά µέτρα, προκειμένου να προστατεύσουν το παιδί από κάθε µορφή βίας, προσβολής ή κακομεταχείρισης. Παράλληλα είναι υποχρεωμένα να αναλαμβάνουν προληπτικές δράσεις, αλλά και αν εκπονούν κοινωνικά παρεμβατικά προγράμματα με στόχο την παροχή της απαραίτητης στήριξης, τόσο στο ίδιο το παιδί όσο και σε όσους έχουν την ευθύνη της φύλαξής του.
Άρθρο 34
Τα Συµβαλλόµενα Κράτη αναλαµβάνουν την υποχρέωση να προστατεύσουν το παιδί από κάθε µορφή σεξουαλικής εκµετάλλευσης και σεξουαλικής βίας. Για τον σκοπό αυτό, παίρνουν όλα τα κατάλληλα µέτρα για να εµποδίσουν την παρακίνηση ή τον εξαναγκασµό των παιδιών σε παράνοµη σεξουαλική δραστηριότητα, την εκµετάλλευση των παιδιών για πορνεία ή για άλλες παράνοµες σεξουαλικές δραστηριότητες και την εκµετάλλευση των παιδιών για την παραγωγή θεαµάτων ή υλικού πορνογραφικού χαρακτήρα.
Άρθρο 36
Τα Συµβαλλόµενα Κράτη προστατεύουν το παιδί από κάθε άλλη µορφή εκµετάλλευσης επιβλαβή για οποιαδήποτε πλευρά της ευηµερίας του.
Άρθρα που παρέχουν στο παιδί το δικαίωμα της συμμετοχής και της ελευθερίας της έκφρασης:
Άρθρο 12
Τα Συµβαλλόµενα Κράτη εγγυώνται στο παιδί που έχει ικανότητα διάκρισης το δικαίωµα ελεύθερης έκφρασης της γνώµης του σχετικά µε οποιοδήποτε θέµα που το αφορά, δίνοντας το απαιτούμενο βάρος στις απόψεις του παιδιού σύμφωνα µε την ηλικία του και µε το βαθµό ωριµότητας του.
Άρθρο 13
Το παιδί έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης, το οποίο περιλαμβάνει την ελευθερία αναζήτησης, λήψης και διάδοσης οποιουδήποτε είδους πληροφοριών και ιδεών, ανεξαρτήτως συνόρων, υπό προφορική, γραπτή, τυπωμένη ή καλλιτεχνική μορφή ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο της επιλογής τους παιδιού.
Άρθρο 15
Κάθε παιδί έχει δικαίωμα στην ελευθερία του να συνεταιρίζεσθαι και του συνέρχεσθαι ειρηνικά.
Άρθρο 16: Κανένα παιδί δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο αυθαίρετων ή παράνομων παρεμβάσεων στην ιδιωτική του ζωή, στην οικογένειά του, στην κατοικία του ή στην αλληλογραφία του, ούτε παράνομων προσβολών της τιμής και της υπόληψής του.
Άρθρο 17: Τα κράτη αναγνωρίζουν τη σημασία του έργου που επιτελούν τα ΜΜΕ και φροντίζουν ώστε το παιδί να έχει πρόσβαση σε πληροφορίες και σε υλικό, που προέρχονται από διάφορες εθνικές και διεθνείς πηγές, κυρίως αυτών που αποσκοπούν στην προαγωγή της κοινωνικής, πνευματικής και ηθικής ευημερίας του, καθώς και της σωματικής και πνευματικής υγείας του.
Άρθρο 31: Το παιδί έχει δικαίωμα στην ανάπαυση και στις δραστηριότητες του ελεύθερου χρόνου, στην ενασχόληση με ψυχαγωγικά παιχνίδια και δραστηριότητες που είναι κατάλληλα για την ηλικία του και στην ελεύθερη συμμετοχή στην πολιτιστική και καλλιτεχνική ζωή. Για αυτό τα Συμβαλλόμενα Κράτη οφείλουν να σέβονται και προάγουν το δικαίωμα του παιδιού να συμμετέχει πλήρως στην πολιτιστική και καλλιτεχνική ζωή και να ενθαρρύνουν την παροχή κατάλληλων και ίσων ευκαιριών για πολιτιστικές, καλλιτεχνικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες και για δραστηριότητες ελεύθερου χρόνου.
Σημαντική προϋπόθεση: να υπάρξει ισορροπία ανάμεσα στην υποχρέωση του Κράτους να παρέχει προστασία στο παιδί και στο δικαίωμα του παιδιού να έχει ελευθερίες οι οποίες του επιτρέπουν να είναι ενεργό μέλος της κοινωνίας του, να έχει πρόσβαση σε πληροφόρηση και να έχει ευκαιρίες για ψυχαγωγία μέσα από δραστηριότητες που το ενδιαφέρουν (π.χ. ενασχόληση με το διαδίκτυο, ψηφιακά παιχνίδια, επικοινωνία και κοινωνική δικτύωση στον κυβερνοχώρο, ψηφιακές πλατφόρμες ανταλλαγής απόψεων κ.τ.λ.)
IV. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ - ENOC.
(ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ 7-9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010):
Το Δίκτυο των Επιτρόπων για το Παιδί (European Network of Ombudspersons for children - ENOC) κατά την ετήσια συνάντηση του στο Στρασβούργο στις 7 - 9 Οκτώβριου 2010, αφού συζήτησε το θέμα, διαμόρφωσε τις πιο κάτω προτάσεις:
1. Επικέντρωση της προσοχής και των ενεργειών των Επιτρόπων στο θέμα της προστασίας των παιδιών κατά τη χρήση του διαδικτύου
2. Ανάγκη για ανάδειξη και αναγνώριση της σημασίας του διαδικτύου για τη ζωή των παιδιών και της οικογένειάς τους
3. Ανάγκη να υπερτονιστεί η θετική συμβολή του διαδικτύου στη ζωή μας και όχι η συνεχής επικέντρωση στους κινδύνους
4. Ευθύνη του Κράτους να προστατεύσει και να ενημερώσει τα παιδιά για την ασφάλεια στο διαδίκτυο
5. Αξιοποίηση του διαδικτύου από τους Ευρωπαίους Επιτρόπους για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων του παιδιού
V. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΕΦΗΒΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ - EΝΥΑ (ENOC NETWORK OF YOUTH ADVISORS) (ΣΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ 7-9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010):
Οι Ομάδες Εφήβων Συμβούλων των Ευρωπαίων Επιτρόπων για το Παιδί συζήτησαν το θέμα κατά τη διάρκεια του 2010 σε εθνικό επίπεδο και αντάλαξαν απόψεις μεταξύ τους μέσω διαδικτύου. Στη συνέχεια, εκπρόσωποι της κάθε Ομάδας συναντήθηκαν στο Στρασβούργο και διαμόρφωσαν προτάσεις τις οποίες παρουσίασαν στα πλαίσια της ετήσιας συνάντησης των Ευρωπαίων Επιτρόπων για το Παιδί στο Στρασβούργο στις 7 – 9 Οκτωβρίου 2010 στην παρουσία και του Ευρωπαίου Επιτρόπου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Thomas Hammerberg. Αυτές έχουν ως ακολούθως:
1. Ανάγκη για επικέντρωση στη θετική συμβολή του διαδικτύου στη ζωή μας
2. Εκπαιδευτικά προγράμματα από την Τυπική και Μη Τυπική Εκπαίδευση, που να ενημερώνουν τα παιδιά και τους γονείς για τεχνικές προστασίας των παιδιών κατά τη χρήση του διαδικτύου
3. Ανάγκη για καλύτερο έλεγχο από τα Κράτη των πληροφοριών που αναρτώνται στο διαδίκτυο
4. Εκπαιδευτικά προγράμματα στα σχολεία για τα ανθρώπινα δικαιώματα και κατά του εκφοβισμού στο διαδίκτυο
5. Ενημερωτικές καμπάνιες στα ΜΜΕ για ασφαλή χρήση του διαδικτύου
VI. ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ:
· Προώθηση του ψηφιακού εγγραμματισμού (media literacy) σε γονείς. Η απόκτηση δεξιοτήτων και γνώσεων ως προς τη χρήση του διαδικτύου προσφέρει ευκαιρίες για μόρφωση, ψυχαγωγία, ανταλλαγή απόψεων, κοινωνική δικτύωση κ.α. Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, η Κύπρος βρίσκεται στις χώρες με τα χαμηλότερα ποσοστά χρήσης του διαδικτύου.
· Εκπαίδευση στα πλαίσια του σχολείου: Το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού θα πρέπει να αναπτύξει προγράμματα ψηφιακού εγγραμματισμού και δεξιοτήτων κριτικής χρήσης του διαδικτύου από τα παιδιά, τα οποία να αποτελούν μέρος της εκπαιδευτικής πράξης προωθώντας παράλληλα την κατάρτιση και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Η γνώση αποτελεί εργαλείο για μεγιστοποίηση των ευκαιριών και μείωση των κινδύνων. Όπως ακριβώς ενθαρρύνονται προγράμματα κυκλοφοριακής αγωγής για μείωση των οδικών ατυχημάτων και αύξηση των επιπέδων ασφάλειας θα πρέπει με την ίδια και μεγαλύτερη ένταση να αναπτυχθούν προγράμματα «διαδικτυακής αγωγής».
· Έκδοση και ευρεία διανομή οδηγού ασφαλούς πλοήγησης στο διαδίκτυο στον οποίο να αναφέρονται οι συχνότερες απειλές που προκύπτουν από τη χρήση σε γλώσσα φιλική προς τα παιδιά. Η τακτική αναθεώρησή του θα πρέπει να θεωρείται αυτονόητη.
· Εκστρατείες ευαισθητοποίησης με τη συμβολή των ΜΜΕ: η αύξηση των επιπέδων ενημέρωσης ανάμεσα σε γονείς και παιδιά αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο για την πρόληψη αλλά και αντιμετώπιση των κινδύνων. Γι΄ αυτό θα πρέπει να υπάρξει από πλευράς πολιτείας συστηματική και στοχευμένη ενημέρωση χωρίς υπερβολικές κινδυνολογίες.
· Διεξαγωγή επιστημονικών ερευνών για καταγραφή της υπάρχουσας κατάστασης και χάραξη στρατηγικής και διαμόρφωσης εισηγήσεων οι οποίες να βασίζονται σε έγκυρους δείκτες και στοιχεία (αξιοποίηση και εμπλοκή της ακαδημαϊκής κοινότητας).
· Εντοπισμός των ομάδων υψηλού κινδύνου έτσι ώστε να καθίσταται πιο αποτελεσματική η πρόληψη και η παρέμβαση μέσα από συγκροτημένη συνεργασία των αρμόδιων υπηρεσιών (Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, Υπηρεσία Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας, Αστυνομικές Αρχές κ.α.). Η σύνταξη ξεκάθαρων κατευθυντήριων οδηγιών και διαδικασιών είναι απαραίτητη για την όσο το δυνατό πολύπλευρη και αποτελεσματικότερη προληπτική και παρεμβατική δράση.
· Δημιουργία εξειδικευμένων δομών και προγραμμάτων παρέμβασης και θεραπείας παιδιών που έχουν πέσει θύματα εκφοβιστικής συμπεριφοράς και σεξουαλικής παρενόχλησης ή παρόμοιων απειλών στο διαδίκτυο.
· Επιχορήγηση λογισμικών φίλτρων προστασίας τα οποία μπορούν να αποκλείσουν την προσπέλαση σε τόπους του κυβερνοχώρου με παράνομο ή επιβλαβές περιεχόμενο.
· Εξέταση της επάρκειας των ποινών για τα ηλεκτρονικά εγκλήματα μέσω διαδικτύου. Αυτό θα λειτουργήσει ως ένα βαθμό αποτρεπτικά για την εκμετάλλευση και παρενόχληση παιδιών μέσω διαδικτύου από επιτήδειους.
· Ενθάρρυνση εταιριών που παρέχουν υπηρεσίες διαδικτύου για δημιουργία διαδικασιών αυτορρύθμισης σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο και συμμετοχή τους στο Ευρωπαϊκό Μνημόνιο για την Ασφαλέστερη Χρήση του Διαδικτύου
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΕΠΙΤΡΟΠΟΥ.pdf
Πίσω στην προηγούμενη σελίδα