1. Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού:
Προοίμιο: «αναγνωρίζοντας ότι το παιδί για την αρμονική ανάπτυξη της προσωπικότητας του, πρέπει να μεγαλώνει μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον σ΄ένα κλίμα ευτυχίας, αγάπης και κατανόησης»

Άρθρο 21: Τα Συμβαλλόμενα Κράτη που αναγνωρίζουν και επιτρέπουν την υιοθεσία, διασφαλίζουν ότι εκείνο που λαμβάνεται πρωτίστως υπόψη, στην προκειμένη περίπτωση είναι το υπέρτατο συμφέρον του παιδιού.

Άρθρο 18: Ρυθμίζει το ισοζύγιο μεταξύ των γονιών ενός παιδιού και του κράτους και στην παροχή κατάλληλης βοήθειας προς τους γονείς στην εκτέλεση των καθηκόντων τους.

Άρθρα 5. 3(2) και 27 : Τα Συμβαλλόμενα Κράτη διασφαλίζουν τη βοήθεια στους γονείς για να παρέχουν στο παιδί ικανοποιητική φροντίδα, προστασία και ικανοποιητικές συνθήκες διαβίωσης.

Η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων εκφράζει την ανησυχία της στα θέματα: μη ικανοποιητικής στήριξης του κράτους σε οικογένειες μέσα από επιμόρφωση και συμβουλευτική, οικονομική υποστήριξη και παροχή υπηρεσιών φροντίδας παιδιών.

2. Είναι ουσιαστικό να προσδιοριστούν οι αρχές που πρέπει να διέπουν τις υιοθεσίες, οι οποίες αντανακλούν και συμπληρώνουν τις αρχές της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού καθώς και της Σύμβαση της Χάγης για την Προστασία Παιδιών και τη Συνεργασία Αναφορικά με τη Διακρατική Υιοθεσία.

Ι. Η υιοθεσία είναι ένα κοινωνικά και νομικά προστατευτικό μέτρο για τα παιδιά

ΙΙ. Η υιοθεσία πρέπει να διασφαλίζει το καλύτερο συμφέρον του παιδιού. Η διαδικασία γίνεται γιατί οι περιστάσεις του παιδιού είναι τέτοιες και όχι γιατί κάποιο άτομο έχει εκφράσει την επιθυμία να αποκτήσει παιδί. Γι΄αυτό και στις υιοθεσίες επιβάλλεται να εμπλέκονται οι αρμόδιες υπηρεσίες για την προστασία παιδιών. Είναι κατανοητή η επιθυμία των υποψήφιων για υιοθεσία γονιών αλλά είναι οι ανάγκες του παιδιού που πρέπει να οδηγούν την όλη διαδικασία. Οι επαγγελματίες χρειάζεται να διαβεβαιωθούν ότι η υιοθεσία θα αποβεί προς το καλύτερο συμφέρον του παιδιού.

ΙΙΙ. Προτεραιότητα στην ανατροφή του παιδιού στην οικογένεια του. Δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώνει στη φυσική του οικογένεια ή το ευρύτερο του οικογενειακό περιβάλλον και προς αυτή την κατεύθυνση και έτσι πρέπει να γίνεται, κατευθύνονται οι κυβερνήσεις έτσι που να στηρίξουν τις οικογένειες των παιδιών να αναλάβουν τη φροντίδα τους. Η φτώχεια δεν αποτελεί ικανοποιητικό κριτήριο για να μετακινηθεί ένα παιδί από την οικογένεια του. Είναι γι΄αυτό το λόγο που ο αριθμός διαθέσιμων παιδιών για υιοθεσία έχει μειωθεί.

ΙV. Προτεραιότητα σε μόνιμες διευθετήσεις για το παιδί:

V. Η διακρατική υιοθεσία πρέπει να είναι η τελευταία επιλογή για μόνιμη αποκατάσταση του παιδιού, αφού έχουν εξαντληθεί οι άλλες επιλογές.

VI. Η διαθεσιμότητα του παιδιού για υιοθεσία πρέπει να αποφασίζεται πριν ξεκινήσει οποιαδήποτε διαδικασία υιοθεσίας του και αυτό πρέπει να διασφαλίζεται στο Νόμο. Η διαθεσιμότητα του παιδιού δεν είναι μόνο νομικό θέμα. Χρειάζεται να προηγηθεί διαδικασία διασφάλισης ότι το παιδί δεν μπορεί να παραμείνει στη φυσική του οικογένεια, ότι είναι ψυχολογικά έτοιμο να επωφεληθεί από την υιοθεσία και τελευταίο στάδιο είναι η νομική διασφάλιση δηλαδή η συγκατάθεση των γονιών του. Επομένως χρειάζεται να αναθεωρηθεί η δυνατότητα που δίδει ο Νόμος για ιδιωτικές τοποθετήσεις.

X. H καταλληλότητα των Υποψήφιων Υιοθετούντων για να υιοθετήσουν πρέπει να ολοκληρώνεται πριν ξεκινήσουν διαδικασίες για υιοθεσία παιδιού. Η υιοθεσία είναι δικαίωμα του παιδιού που έχει ανάγκη προστασίας. Οι ενήλικες δεν έχουν δικαίωμα να αναλάβουν τη φροντίδα παιδιού επειδή απλά επιθυμούν να έχουν παιδί. Δεν υπάρχει «ισότητα» στο θέμα υιοθεσίας παιδιού γιατί τα άτομα που αναλαμβάνουν ένα υιοθετημένο παιδί έχουν να αντιμετωπίσουν επιπρόσθετες προκλήσεις που έχουν σχέση με τα βιώματα του παιδιού, την προσαρμογή του στο νέο του περιβάλλον και τις δυσκολίες που αφορούν το θέμα της αλήθειας, της αναζήτησης καταγωγής κτλ. Πρέπει να καθοριστεί ανώτατο όριο ηλικίας των ΥΥ για υιοθεσία. Να διασφαλιστεί η πολυθεματικότητα στη μελέτη των ΥΥ. Χρονικό διάστημα που ισχύει η έγκριση.

XI. Προετοιμασία όλων , του παιδιού, των γονιών και των υποψήφιων για υιοθεσία γονιών. Η υιοθεσία θα ικανοποιήσει το συμφέρον του παιδιού μόνο εάν προηγηθεί προετοιμασία όλων έτσι που να βοηθηθούν να αντιληφθούν τις άμεσες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της υιοθεσίας στη δική τους ζωή και του παιδιού. (Δείτε σχετικό σημείωμα)

XII. Διαδικασία ταιριάσματος του παιδιού για υιοθεσία με την οικογένεια. Το παιδί να τοποθετηθεί σε οικογένεια που ταιριάζει με τις ανάγκες, τα χαρακτηριστικά και τις εμπειρίες του. Αυτή η διαδικασία γίνεται από επαγγελματίες

XII. Στήριξη μετά την υιοθεσία. Πρόσβαση σε επαγγελματικές υποστηρικτικές υπηρεσίες μετά την υιοθεσία. Δημιουργία ομάδων αυτοβοήθειας, υποστηρικτικές υπηρεσίες μέσω τηλεφώνου, υποστηρικτικές υπηρεσίες σε εξειδικευμένα κέντρα, διάδοση έντυπου υλικού, συμβουλευτικές υπηρεσίες για παιδιά. (Δείτε σχετικό σημείωμα).

XIII. Αναζήτηση καταγωγής. Το παιδί έχει δικαίωμα να γνωρίζει την προσωπική του ιστορία. Είναι επομένως απαραίτητο οι πληροφορίες αυτές να υπάρχουν και να διατηρούνται σε αρχείο. Να υπάρχει επαγγελματική βοήθεια στη διαδικασία αναζήτησης της καταγωγής.

3. Λειτουργία Accredited Bodies H λειτουργία διαπιστευμένων οργανισμών μειώνει το ρίσκο παραβίασης του συστήματος υιοθεσιών γιατί τα στάδια της διαδικασίας ακολουθούνται έτσι που διασφαλίζεται το συμφέρον του παιδιού. Η διαπίστευση τους, τα κριτήρια έγκρισης και οι διαδικασίες λειτουργίας όμως πρέπει να περιληφθούν στη Νομοθεσία.
Πεδίο δραστηριοτήτων: Πληροφόρηση και προετοιμασία των Υποψήφιων Υιοθετούντων, Βοήθεια προς τους ΥΥ να αποφασίσουν το προφίλ του παιδιού που μπορεί να τοποθετηθεί κοντά τους, προετοιμασία των ΥΥ για τη συνάντηση με το παιδί , υπηρεσίες μετά την υιοθεσία.
Η κεντρική και αρμόδια αρχή υιοθεσιών δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην εφαρμογή προγραμμάτων προετοιμασίας και στήριξης των εμπλεκομένων. Γι΄αυτό και η εκχώρηση αρμοδιοτήτων σε τέτοιους οργανισμούς είναι απαραίτητο. Έτσι οι ΥΥ θα πρέπει να αποταθούν σε τέτοιο οργανισμό στη χώρα τους και αυτό είναι επιπρόσθετη διασφάλιση του δικαιώματος του παιδιού. Είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης περιστατικών παραβίασης, εμπορίας και πώλησης παιδιών και αποτυχιών στις υιοθεσίες.