1. Η Επίτροπος χαιρετίζει την αποδοχή και υιοθέτηση της πλειοψηφίας των εισηγήσεων της από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

2. Αναφορικά με τις εισηγήσεις που δεν έχουν υιοθετηθεί, η Επίτροπος επισημάνει:

(1)(α) Παρά το γεγονός ότι είναι κατανοητοί οι λόγοι για τους οποίους το Υπουργείο διστάζει να υιοθετήσει τις εισηγήσεις της αναφορικά με τους ορισμούς των όρων «παιδί», «νέος» και «έφηβος», υπό το φως των ορισμών και διατάξεων που περιλαμβάνονται στην Οδηγία 94/33/ΕΚ με την οποία το συγκεκριμένο νομοσχέδιο στοχεύει να εναρμονιστεί, εντούτοις η εναρμόνιση με την Οδηγία δεν εμποδίζει τα κράτη μέλη, εάν το επιθυμούν, να προσφέρουν περαιτέρω προστασία σε όλα τα Παιδιά, κατά την έννοια της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, δηλαδή σε κάθε πρόσωπο ηλικίας κάτω των 18 ετών. Η Οδηγία αναφέρει ρητώς στο άρθρο 16 ότι καθορίζει τα ελάχιστα επίπεδα προστασίας που οφείλουν να προβλέπουν τα κράτη μέλη.

(1)(β) Σημειώνεται ότι, τα παιδιά ηλικίας μέχρι 15 ετών προστατεύονται επαρκώς από το εισηγούμενο νομοθετικό πλαίσιο και, ιδιαίτερα, όσον αφορά την απασχόλησή τους σε πολιτιστικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες. Η εισήγησή μου όπως η προστασία επεκταθεί σε κάθε ανήλικο κάτω των 18 ετών, λόγω των ιδιαιτεροτήτων των συγκεκριμένων δραστηριοτήτων, δεν αντιστρατεύεται την Οδηγία, ενώ μπορεί να εισαχθεί χωρίς κατ΄ανάγκη τροποποίηση των σχετικών ορισμών.

(1)(γ) Υπό το φως των πιο πάνω, εάν η εισήγηση μου για επέκταση της προστασίας κάθε ανήλικου είναι αποδεκτή ως θέμα αρχής, εισηγούμαι όπως το άρθρο 7 του βασικού Νόμου τροποποιηθεί περαιτέρω έτσι ώστε ολόκληρο το άρθρο να αναφέρεται σε «νέους» (που στο Νόμο ορίζονται, κάθε πρόσωπο ηλικίας κάτω των δεκαοκτώ ετών), και όχι σε «παιδιά» (που στο Νόμο ορίζονται ανήλικα μέχρι 15 ετών). Το ίδιο θα πρέπει να γίνει και σε σχέση με όλες τις διατάξεις, είτε του Νόμου είτε των Κανονισμών οι οποίες ρυθμίζουν τη συμμετοχή παιδιών σε τέτοιες δραστηριότητες, δηλαδή η αναφορά σε «παιδί» να τροποποιηθεί σε αναφορά σε «νέο».
(2)(α) Όσον αφορά την επέκταση του πεδίου εφαρμογής του νομοσχεδίου ώστε να καλύπτει τη συμμετοχή των παιδιών σε δραστηριότητες εκτός του πλαισίου της «απασχόλησης», αντιλαμβάνομαι τους λόγους για τους οποίους δεν έγινε αποδεκτή η εν λόγω εισηγήσεις, υπό το φως του περιορισμένου πεδίου εφαρμογής του σχετικού Νόμου.

(2)(β) Όμως, η πολιτεία, και ειδικότερα τόσο η Εκτελεστική όσο και η Νομοθετική Εξουσία, θα πρέπει να αναγνωρίσει ότι υφίσταται νομοθετικό κενό στη συγκεκριμένη περίπτωση το οποίο αφήνει απροστάτευτα από ενδεχόμενη εκμετάλλευση, παιδιά που εμπλέκονται σε τέτοιου είδους δραστηριότητες σε πλαίσιο άλλο από αυτό της απασχόλησης. Υπό το φως των απαντήσεων της Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, έχω την άποψη ότι είναι ευθύνη του κράτους να διαπιστώσει ποιες αρμόδιες αρχές θα πρέπει να εμπλακούν σε αυτό το διάλογο, ο οποίος θα πρέπει να καταλήξει σε μέτρα που προστατεύουν τα παιδιά καθώς και ποια είναι η κατ’ εξοχήν αρμόδια αρχή η οποία θα πρέπει να αναλάβει τέτοια πρωτοβουλία. Ως Επίτροπος, δεσμεύομαι να συνδράμω σε αυτή την προσπάθεια και να εμπλουτίσω τη συζήτηση με τις απόψεις και εισηγήσεις μου. Δεν εναπόκειται όμως σε εμένα, ως μηχανισμός παρακολούθησης της διασφάλισης των δικαιωμάτων του παιδιού, να προωθήσω τη σχετική ρύθμιση.