Επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού Μετάβαση στο περιεχόμενο

Επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού

Ανεξάρτητος Εθνικός Οργανισμός Δικαιωμάτων του Παιδιού - Κύπρος


Αρ. Φακ.: Γ.Ε.Π 11.11.011/ II


ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΠΙΤΡΟΠΟΥ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

ΛΗΔΑΣ ΚΟΥΡΣΟΥΜΠΑ

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΜΕ ΘΕΜΑ:
«Η ανάγκη ενημέρωσης της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Παιδείας αναφορικά με τα κριτήρια εισδοχής των φοιτητών στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου»
18. 02. 2014, 10: 15 π.μ.

Νομικό Πλαίσιο:
1. Το Κράτος έχει ευθύνη να διασφαλίζει την πρόσβαση των παιδιών στα δημόσια ακαδημαϊκά ιδρύματα της χώρας στη βάση της ισότητας και κατά τρόπο που να υπηρετεί το συμφέρον κάθε παιδιού ξεχωριστά και το συμφέρον των παιδιών ευρύτερα.
    2. Σύμφωνα με την Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού [Γενικό Σχόλιο Υπ. Αρ. 3, CRC/GC/2003/3 (2003)] η Αρχή της Μη Διάκρισης και η Αρχή της Διασφάλισης του Συμφέροντος του Παιδιού συνιστούν δύο από τις τέσσερις βασικές αρχές της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, οι οποίες θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη ως καθοδηγητικές για την εφαρμογή όλων των υπολοίπων άρθρων της Σύμβασης ξεχωριστά.
      3. Η Αρχή της Μη Διάκρισης, κατοχυρώνεται στο άρθρο 2 (1) της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού το οποίο προβλέπει ότι «[τ]α Συμβαλλόμενα Κράτη υποχρεούνται να σέβονται τα δικαιώματα, που αναφέρονται στην παρούσα Σύμβαση και να τα εξασφαλίζουν σε κάθε παιδί που υπάγεται στη δικαιοδοσία τους, χωρίς καμία διάκριση στη φυλή, το χρώμα, το φύλο, τη γλώσσα, τη θρησκεία, τις πολιτικές ή άλλες πεποιθήσεις του παιδιού ή των γονέων του ή των νόμιμων κηδεμόνων του ή την κρατική, εθνική, ή κοινωνική καταγωγή τους, την περιουσιακής τους κατάσταση, την ανικανότητά τους, τη γέννησή τους ή οποιαδήποτε άλλη κατάσταση».
        4. Η Αρχή της Διασφάλισης του Συμφέροντος του Παιδιού κατοχυρώνεται στο άρθρο 3 (1) της Σύμβασης, το οποίο καθορίζει ότι σε όλες τις αποφάσεις που αφορούν στα παιδιά, είτε αυτές λαμβάνονται από δημόσιους ή ιδιωτικούς οργανισμούς κοινωνικής ευημερίας, είτε από τα δικαστήρια, τις διοικητικές αρχές ή από τα νομοθετικά όργανα, πρέπει να λαμβάνεται πρωτίστως υπόψη το συμφέρον του παιδιού.
          5. Το άρθρο 28 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού κατοχυρώνει σε κάθε παιδί, προοδευτικά και στη βάση της ισότητας των ευκαιριών, το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Σύμφωνα με την παράγραφο (γ) του άρθρου 28, το Κράτος έχει ευθύνη να εξασφαλίζει «σε όλους πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση με βάση τις ικανότητες του καθενός με όλα τα κατάλληλα μέσα».
            6. Το άρθρο 23 (1) της Σύμβασης, προβλέπει ότι, «Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν ότι τα πνευματικώς ή σωματικώς ανάπηρα παιδιά πρέπει να διάγουν πλήρη και αξιοπρεπή ζωή, σε συνθήκες οι οποίες εγγυώνται την αξιοπρέπειά τους, ευνοούν την αυτονομία τους και διευκολύνουν την ενεργό συμμετοχή τους στη ζωή του συνόλου».

            Παρατηρήσεις:

            7. Η ισότητα σε καμιά περίπτωση δε συνεπάγεται ή δεν ταυτίζεται με την ίδια μεταχείριση. Αντίθετα, ο ιδιαίτερος χειρισμός ή η παραχώρηση διευκολύνσεων ή/ και προτεραιότητας, υπό ορισμένες συνθήκες, σε μια ή περισσότερες κοινωνικές ομάδες παιδιών, για λόγους που σχετίζονται με συγκεκριμένη ιδιαιτερότητα αυτών των παιδιών, και γενικά κάθε πράξη ή πολιτική θετικής διάκρισης, είναι απαραίτητα προκειμένου να εφαρμοστεί αποτελεσματικά η Αρχή της Μη Διάκρισης.
              8. Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι, επί της αρχής, η γενικότερη πολιτική παραχώρησης δυνατότητας διεκδίκησης θέσης στα δημόσια πανεπιστήμια της χώρας, σε μερικά παιδιά ή ομάδες παιδιών, στη βάση συγκεκριμένων κριτηρίων, μπορεί να θεωρηθεί ως πολιτική θετικής διάκρισης. Κατά συνέπεια, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι συνιστά δυσμενή διάκριση σε βάρος της πλειοψηφίας των παιδιών στα οποία δεν παραχωρείται αυτή η δυνατότητα.
                9. Η εφαρμογή κάθε πολιτικής θετικής διάκρισης, στη βάση της Αρχής της Ισότητας και της Διασφάλισης του Συμφέροντος του Παιδιού, θα πρέπει να εναρμονίζεται ικανοποιητικά με τη διασφάλιση του ευρύτερου δημόσιου συμφέροντος.
                  10. Το δημόσιο συμφέρον στη συγκεκριμένη περίπτωση σχετίζεται άμεσα και με τη δυνατότητα ενός παιδιού να ανταποκριθεί ικανοποιητικά τόσο γνωστικά όσο και σωματικά στις όποιες ειδικές απαιτήσεις μπορεί να έχει η φοίτηση στην ιατρική σχολή.

                  Τοποθέτηση:

                  11. Η απόφαση για εισαγωγή παιδιών με αναπηρίες στην ιατρική σχολή – είτε με την εφαρμογή ειδικών κριτηρίων επιλογής είτε όχι – θα πρέπει να υπηρετεί και να διασφαλίζει τα δικαιώματα του παιδιού που αφορά η συγκεκριμένη απόφαση, εξυπηρετώντας, ταυτόχρονα, το συμφέρον του ίδιου του παιδιού και των παιδιών ως ομάδα, όπως αυτό εναρμονίζεται με το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον. Η εισαγωγή των όποιων κριτηρίων εισαγωγής θα πρέπει διέπεται από την πιο πάνω αρχή. Οι Αρχές του Πανεπιστημίου έχουν ευθύνη κατά την εφαρμογή των ως άνω κριτηρίων να εξετάζουν κάθε περίπτωση παιδιού ξεχωριστά.







                  Κατεβάστε το αρχείο Word Υπόμνημα Επιτρόπου Ιατρική Σχολή 18.2.2014.doc


                  Πίσω στην προηγούμενη σελίδα





                  Back To Top